· 

WdŻwR

WdŻwR
Informacja dla Rodziców i Opiekunów.

NOWOŚĆ dla klasy 7 - kliknij.


Wychowanie do życia w rodzinie w polskiej szkole.

System oświaty zapewnia w szczególności wspomaganie przez szkołę wychowawczej roli rodziny. (Ustawa o systemie oświaty). Zajęcia WdŻwR funkcjonują jako przedmiot na mocy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, wykonującego dyspozycję art. 4, ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. O planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78 z 1995 r. z późn.zm.).

Program nauczania dla klas I-III gimnazjum
Wychowanie do życia w rodzinie oparty na podręczniku pt. „Wędrując ku dorosłości”, autorstwa
Teresy Król.

Tematyka zajęć: ZAŁĄCZNIK - klik.

Główny cel:
dopomóc młodemu człowiekowi w jego rozwoju psychofizycznym, społecznym i duchowym.

Ministerstwo Edukacji nadal uwzględnia prawa rodziców jako pierwszych wychowawców, pozostawiając im szansę odmowy uczestnictwa ich dziecka w zajęciach wychowania do życia w rodzinie. Dlatego w szkolnym planie nauczania został umieszczony zapis: Uczniowie uczęszczają, jeśli rodzice nie wyrazili sprzeciwu.

Taka forma zapisu gwarantuje lepszą frekwencję dzieci i młodzieży na zajęciach.
 
Cele kształcenia – wymagania ogólne:

I. Okazywanie szacunku innym ludziom, docenianie ich wysiłku i pracy, przyjęcie postawy szacunku wobec siebie. Wnoszenie pozytywnego wkładu w życie swojej rodziny.

II. Przyjęcie integralnej wizji osoby; wybór i urzeczywistnianie wartości służących osobowemu rozwojowi. Kierowanie własnym rozwojem, podejmowanie wysiłku samowychowawczego zgodnie z uznawanymi normami i wartościami. Poznawanie, analizowanie i wyrażanie uczuć. Rozwiązywanie problemów i pokonywanie trudności okresu dorastania.

III. Znajomość organizmu ludzkiego i zachodzących w nim zmian oraz akceptacja własnej płciowości. Przyjęcie integralnej wizji ludzkiej seksualności. Umiejętność obrony własnej intymności i nietykalności seksualnej oraz szacunek dla ciała innej osoby.

IV. Korzystanie ze środków przekazu w sposób selektywny, umożliwiający obronę przed ich destrukcyjnym oddziaływaniem.

V. Umiejętność korzystania z systemu poradnictwa dla dzieci i młodzieży.


Liczba godzin i podział na grupy
Wychowanie prorodzinne jest procesem i nie może ograniczać się tylko do informacji biologiczno-medycznych. Integralne ujęcie ludzkiej seksualności wymaga, aby wiele problemów nie tylko omówić,ale też dać czas na przemyślenie, dyskusję i przeżycie emocjonalne. W planowaniu zajęć należy również uwzględnić różne tempo rozwoju psychoseksualnego dziewcząt i chłopców, co wymaga prowadzenia zajęć z podziałem na grupy według płci. Podział ten jest umotywowany nie tylko częściowo „krępującymi” tematami, które dotyczą stosunkowo niewielkiej liczby zajęć, lecz także i tym, że w okresie dojrzewania świat wewnętrzny dziewcząt i chłopców, ich zainteresowania,
potrzeby psychiczne itd. tak bardzo się różnią, że w grupach jednopłciowych praca wychowawcza może być spokojniejsza i bardziej twórcza.

Dlatego w I, II i III klasie gimnazjum proponuje się dla nauczyciela 19 godzin rocznie (np. zajęcia w jednym semestrze w każdej klasie objętej programem), a dla uczniów po 14 godzin: 9 spotkań wspólnych i 5 z podziałem na grupy.

Taki przydział godzin znajduje odzwierciedlenie w proponowanym programie – po 14 jednostek tematycznych dla każdej klasy, w tym 5 z podziałem dla grupy dziewcząt i dla grupy chłopców.
Nauczyciel znający oczekiwania i potrzeby swoich uczniów może sam lub w porozumieniu z rodzicami zdecydować o podjęciu innych tematów, które zrealizuje z podziałem na grupy.


Poprzez stopniową realizację programu uczniowie powinni osiągnąć :
- emocjonalną dojrzałość,
- przyjąć taką postawę, która umożliwi im życie w rodzinie pełnej pokoju i radości.
- motywację wychowanków do urzeczywistnienia w swoim życiu dobra, piękna i prawdy
- umiejętność właściwego rozumienia odpowiedzialności.


Treści nauczania – wymagania szczegółowe


1. Rozwój człowieka: faza prenatalna, narodziny, faza niemowlęca, wczesnodziecięca, przedpokwitaniowa, dojrzewania, młodości, wieku średniego, wieku późnego. Życie jako fundamentalna wartość.


2. Budowa prawidłowych relacji z rodzicami. Konflikt pokoleń; przyczyny i sposoby rozwiązywania konfliktów. Odpowiedzialność wszystkich za atmosferę panującą w rodzinie. Rodzina niepełna.

3. Rola autorytetów w życiu człowieka.

4. Relacje międzyosobowe i ich znaczenie. Przyjaźń, zakochanie, miłość; pierwsze fascynacje, miłość platoniczna, miłość młodzieńcza, miłość dojrzała.

5. Zachowania asertywne.

6. Podstawowe informacje o rozwoju seksualnym człowieka: tożsamość płciowa: kobiecość i męskość.

7. Dojrzewanie. Rozumienie i akceptacja kryteriów dojrzałości biologicznej, psychicznej i społecznej.

8. Problemy i trudności okresu dojrzewania (napięcia seksualne, masturbacja), sposoby radzenia sobie z nimi, pomoc w rozeznaniu sytuacji wymagających porady lekarza lub innych specjalistów.

9. Różnice w rozwoju psychoseksualnym dziewcząt i chłopców; postawy i wzajemne oczekiwania.

10. Zagrożenia okresu dojrzewania: presja seksualna, uzależnienia, pornografia, prostytucja nieletnich.

11. Główne funkcje płciowości: wyrażanie miłości, budowanie więzi i rodzicielstwo.

12. Inicjacja seksualna; związek pomiędzy aktywnością seksualną a miłością i odpowiedzialnością;
dysfunkcje związane z przedmiotowym traktowaniem człowieka w dziedzinie seksualnej. Ryzyko związane z wczesną inicjacją.

13. Kształtowanie i akceptacja tożsamości płciowej. Możliwości pomocy w pokonywaniu trudności związanych z tożsamością płciową.

14. Płodność wspólną sprawą kobiety i mężczyzny.

15. Planowanie rodziny. Metody rozpoznawania płodności. Antykoncepcja – aspekt zdrowotny, psychologiczny i etyczny.

16. Infekcje przenoszone drogą płciową. AIDS: drogi przenoszenia zakażenia, profilaktyka, aspekt społeczny.

17. Wartości związane z seksualnością człowieka: męskość, kobiecość, miłość, małżeństwo, rodzicielstwo. Znaczenie odpowiedzialności w przeżywaniu własnej płciowości oraz budowaniu trwałych i szczęśliwych więzi.

18. Wpływ sposobu spędzania wolnego czasu (w tym korzystania ze środków masowego przekazu) na człowieka.


                                                               Wędrując ku dorosłości

                                                               nauczyciel WdŻwR
Katarzyna Kościelny